Envar-ül Hamit Camisi Osmaniye'nin kalbi gibidir. Peygamber Efendimizin sakalının telini cam muhafazasında saklayan ahşap minberi, mihrabı bir sanat eseridir. Kıblesindeki küçük şirin bahçesi Rahime Hatun ve diğer şehitlerimizin ebedî istirahatgâhıdır.
Arpacı Ali'den bugüne en güzel ezanlar, en acıklı salalar onun minaresinden dinlenir. Oruçlar en emin o minarede yanan ışıkla açılır. Kutlu gecelerde Osmaniye Belediyesi'nin ikramı, Cuma günleri halkın meyam şerbeti hayratı o bahçede dağıtılır. Cam bir çanta içinde minik şişeler dolu kokucular durup bakanlara şırıngayla koku sıkarlar, tesbihçiler, ayakkabı boyacıları, dilencileri her şeyi kendine hastır Enver'ül Hamid Camisi'nin. Şehit Cenazeleri bu bahçeden kaldırılır, 7 Ocak Törenleri bu şehitlere saygı duruşuyla başlatılır...
Emperyalist Fransızlar'ın Osmaniye'yi işgali de bu kutlu camiye saldırıyla başlamıştı. Minare top atışıyla yıkılmış, cami ateşe verilmişti. Daha sonra 7 Ocak İlkokulu adını alacak bina işgalcilere karşı koyan çetelerimizin karargahıydı. Camilerinin ateşe verildiğini gören çetelerimizden bir grup ateş altında su arkının içinde sürünerek camiye ulaşmışlar ve henüz yanmamış halıları, kilimleri suda ıslatarak alevler üzerine atmaya başlamışlardır. O büyük heyecanla yapılan mücadele ile yangın söndürülmüş bitkin bir halde Alibekirli'ye cephe gerisine çekilen bu kahramanlardan Hacela Ahmet farkına bile varmadığı kas yırtıkları, organ parçalanmaları sebebiyle şehit olmuştur.
Bu Cuma sabaha karşı Enver'ül Hamid Camisi iç kapısı yakılmış, erkenci cemaatin ve erken müdahele eden görevlilerin çabasıyla yangın söndürülmüştür. Yapılan açıklamalara göre yakalanan saldırgan uyuşturucu bağımlısıdır ve Cami Cuma Namazına cemaate hazır olacaktır.
Enver'ül Hamid Camisi de Osmaniyeli de sakindir. Nice badireler atlatmıştır, atlatacaktır.
