Bir Teleferik Masalı!

Osmaniye gündemini meşgul eden teleferik konusunda çok teferruata girmeden bizde dahil olalım. 

Zorkun’a teleferik yapılması ile Düziçi Düldül Dağı Teleferik Projesi’ni birbirinden ayırmak ve farklı değerlendirmek gerekiyor. 

Biri fikir aşamasında diğeri ise tamamlanma aşamasına gelen ancak bir türlü hizmete açılmayan somut bir proje.

35 yıldır dilden dile dolaşan Zorkun’a teleferik yapılması ile ilgili ilk kez 2017 yılında idari ve bilimsel olarak bir adım atıldı. 

İl Özel İdaresi tarafından DOĞAKA’ya fizibilite raporu hazırlatıldı. 

Karaçay ile Zorkun Yaylası Şenlik Tepesi arasında yapılması düşünülen teleferik sisteminin olabilirliği bu raporda teknik, ekonomik ve mali açılardan değerlendirildi. 

Hazırlanan bu fizibilite raporu, düzenlenen basın toplantısı aracılığıyla kamuoyu ile paylaşıldı. 

Toplantıda “Zorkun Yaylası Teleferik Projesi” için toplam 120 Milyon lira yatırım maliyeti olduğu açıklandı.

Teleferik 2020 yılında faaliyet geçtiği kabul edildiğinde 19 yılda kendisini amorti edecekti.

12,1 km ve 11 km uzunluğunda iki koridor belirlendi. Yatırım ve işletme maliyeti gözetilerek 11 kilometrelik hat rapora esas alındı. 

Karaçay ve Zorkun’a terminal, nüfus yoğunluğu ve güzergah gözetilerek iki noktaya (Çiftmazı Mesire Yeri ve Olukbaşı Yaylası) istasyon kurulacaktı. 

Uluslararası piyasada geçerli olan birim fiyatlar güncelleştirilerek 2020 yılı baz alınarak başlangıç yatırım maliyeti olarak 20.5 milyon dolar, daha sonraki yıllar için dahil edilecek ek kabinler içinde yaklaşık 4 milyon dolar olmak üzere toplam 25 milyon dolar maliyet hesaplandı. Başlangıçta 75 olan kabin sayısının talebe göre her üç yılda bir artarak 2050 yılında 150 kabine ulaşması öngörüldü. 

Merkez Bankası’nın 2017 yılı sonu dolar kuru 3.7 TL, 2020 yılı sonu dolar kuru ise 7.4 TL olarak gerçekleşti. 

Zorkun Yaylası Teleferik Projesi’nin bugünkü dolar kuru ile başlangıç maliyeti 675 milyon liradır. 

Zorkun’a teleferik yapılmaması maliyetten dolayı değil güvenlik gerekçelerinden kaynaklandı. Osmaniye’nin yaylalarında o yıllara kadar yaz aylarında yaşanan terör olayları, Valiliği bu konunun hep uzağında tuttu. Valiler çok istedikleri halde güvenlikten dolayı bu konuya sıcak bakmadılar ve uzak durdular. Olası riskleri almak kolay değildi. Bugün hiçbir şey olmamış gibi konuştuğumuza ve yazdığımıza bakmayın siz! 

Belediyenin bu konuda çalışma yapmasının daha uygun ve yerinde olacağı ifade edildi. Dönemin Belediye Başkanı Kadir Kara ise Almanya’dan bir firmaya etüt çalışması yaptırdığını ve o firmanın kendisine hediye ettiği teleferik kabin maketini basınla paylaşmıştı. 

Güvenlik gerekçesi ortadan kalktı ancak kamuda uygulanan tasarruf tedbirlerinden dolayı Zorkun’a teleferik yapılması bir hayal olarak dillendirilmeye ve seçim malzemesi yapılmaya devam edecek.

Gelelim yılan hikayesine dönen Düziçi Düldül Dağı Teleferik Projesi’ne. 

Dönemin Belediye Başkanı Ökkeş Namlı tarafından başlatılan ve bölgede çok ses getiren Düldül Dağı Teleferik Projesi bir türlü nihayete erdirilemedi. 

Avrupa’nın birinci, dünyanın en uzun ikinci hattı olan teleferik neden açılmaz?

Bu tür tesislerin yatırım maliyetlerinin yanı sıra işletme maliyetleri ile bakım ve onarım maliyetlerine bakılması gerekiyor. Dolar kurundaki anormal yükseliş tüm yatırımları olumsuz etkiledi.  

Teleferiğin günlük belli bir yolcu sayısının altına kesinlikle düşmemesi gerekiyor. Terminallerin ve istasyonların tam anlamıyla bir sosyal ve yaşam alanlarına dönüştürülmesi gerekiyor. 

Düziçi Düldül Dağı Teleferik Projesi’nde bunu göremiyor ve bulamıyorsunuz. Yapmaktan daha önemli şeyin, tesis/işletme ayakta durması ve mevcudiyetini devam ettirmesi gerektiğini bu projede ve Osmaniye Masal Park’ta görüyoruz. Bu iki proje Düziçi ve Osmaniye’yi bölgesel yaşam merkezi yapacaktı. Hesaplar tutmadı! 

Düziçi Düldül Dağı Teleferik Projesinde kullanılan sistemin alınarak Osmaniye Zorkun Yaylasına kurulması meselesi de öyle kolay bir hadise değil. 

Zorkun’a en kısa hat 11 km uzunluğunda, Düziçi Düldül Dağı hattı ise 5.9 km uzunluğunda. 

Depremin etkilerinin devam ettiği, tasarruf tedbirlerinin, yüksek enflasyonun ve ağır ekonomik koşulların yaşandığı bir dönemde böylesine büyük bir yatırım, ilimizin gerçekleri yönüyle mümkün görülmüyor.

Ne diyelim; olursa bineriz, olmazsa konuşmaya devam ederiz. 

Bu masal burada bitmez!

Selam, saygı ve muhabbetle…